Van harte welkom op mijn blog.

De naam van mijn blog zegt al genoeg; ik praat graag, maar schrijf ook graag, vandaar deze blog. Soms echter ben ik me bewust dat zwijgen ook goed kan zijn, ik schrijf dus zeker niet alles klakkeloos van me af......schrijf ik over u of jou wat je niet graag ziet, mail me dan even, dan wijzig ik de tekst.

Als u op deze blog wilt reageren dan kan dit op verschillende manieren. Klik op reacties en het wijst voor zich. Het is leuk als u uw naam eronder zet.

maandag 23 januari 2012

Roodborstje of kippen?

Het is hier niet als het liedje:

Roodborstje tikt tegen 't raam, tik, tik, tik.........Maar Kippen tikken tegen 't raam tik, tik, tik.





En weet je wat ze dan willen: een bakje kattenvoer, dat smikkelen ze lekker op.

Tja..........wie is hier nu in de war??

zondag 22 januari 2012

Momenteel lees ik...........

Emma is anders. Ze weet hoe dat komt, maar ontdekt al vroeg dat ze daar beter niet te openhartig over kan zijn. Het lijkt wel of het noodlot altijd haar treft. Alle mannen van wie ze houdt, verliest ze. Dat maakt haar woedend. Haar woede zoekt een uitweg in een niet alledaagse vorm. Dan ontmoet ze Cees. Met hem is ook iets vreemds aan de hand, dat komt door een gebeurtenis uit zijn jeugd. Cees is verliefd op Emma, maar hij vindt Emma vreemd en besluit haar te verlaten. Als Emma hem terug wil en hij weigert, zijn de gevolgen niet te overzien...

                                        en.............

Waarom werk ik zo hard? Wat wordt mijn strategie en hoe geef ik sturing aan mijn organisatie? In tijden van crisis klemmen zulke vragen des te meer. Het bijbelboek Prediker biedt stof voor bezinning.
'Prediker voor managers' bevat bedrijfskundige en filosofische reflecties die u uitnodigen op een andere manier naar uzelf en uw organisatie te kijken. Het zijn beschouwende, diepzinnige teksten, die inspireren tot het vinden van eigen antwoorden op de belangrijke vragen rond zin, spiritualiteit en levenskunst in de context van management en organisatie.
Een stimulerend boek voor leidinggevenden in verantwoordelijke maatschappelijke posities en andere professionals die zich willen laven aan oude wijsheden.

Beide boeken zijn heerlijk om te lezen. Soms lees ik hele stukken van het boek Driftleven van Loes den Hollander, maar ook steeds grijp ik naar het boek Prediker van Jan Hoogland en Maarten verkerk.

Het boek prediker kan ik iedereen aanraden, het zet je aan het nadenken en het leert relativeren, maar bovenal is het goed om weer even stil te staan bij het feit dat je het leven en werken in organisaties niet naar je hand kan zetten.......als ik hem uit heb schrijf ik een recensie die ik plaats op Inpirerendleven.nl en die ik uiteraard ook hier plaats.

zaterdag 14 januari 2012

Ongewenste intimiteiten op het werk

Gisteren, vrijdag de 13e, las ik op de coachingskalender: 'de gedachten van een collega lezen is ook een ongewenste intimiteit.' Ik dacht, daar wil ik meer van weten!

Eerst maar even op zoek naar de feitelijke inhoud van ongewenste intimiteiten. Ergens op het web las ik iets wat mee aansprak;
- Wanneer bij bepaalde handelingen, uitspraken of blikken drie factoren als vrijheid, zingeving en doelmatigheid aanwezig zijn spreken we over 'gewenst'.
- Tegenover gewenst staat natuurlijk ongewenst. Er is vaak sprake van impuls gericht gedrag bij ongewenste intimiteiten.
- Bij ongewenste intimiteiten geldt dat er geen sprake is van vrijheid (niet voor gekozen), er is geen sprake van zingeving (niet op zoek naar een betekenis) en ook is er geen sprake van doelmatigheid (een impuls is niet doelgericht)

Vroeger hoorde je niet veel over dit onderwerp, tegenwoordig zijn hier zelfs protocollen voor nodig om te waarborgen dan mensen zich veilig voelen, grenzen te bewaken en desgewenst hierover in gesprek te kunnen gaan.
Het is ook belangrijk als je sommige verhalen hoort of leest over bepaalde gebeurtenissen. Heeft de maatschappij het er zelf naar gemaakt? Denk bv. aan de verhalen rondom de Katholieke kerk, op scholen, in zorginstellingen. Het is soms ook te gek vind ik, wat er allemaal gebeurt.

Soms denk ik echter ook, slaan we niet te ver door met elkaar? We maken het bv. kleuterleidsters, verzorgenden, leraren wel erg moeilijk om goede banden aan te gaan met hun medemens.
Ik moet er zelf ook regelmatig aan denken als ik iemand 'zomaar' aan raak. Ik maak graag goed contact met mensen; ik leg wel eens een hand op iemands een arm of been als iemand naast me zit en sla een arm om iemand heen als hij/zij verdrietig is. Kortom, over welke handelingen moet je nadenken voor je iets doet?
Vind u als lezer het zinvol om hierover in gesprek te gaan met elkaar of merkt u ook dat het soms moeilijk is om 'gewoon' met elkaar om te gaan??


Nu dan toch eindelijk naar de uitspraak op de coachingskalender: 'gedachten lezen van een collega is ook een ongewenste intimiteit.'
Dit is iets heel anders natuurlijk, we hebben daar geen glazen bol voor nodig:-) Wat ze met deze uitspraak bedoelen is niet dat je de gedachten van je collega gaat raden voor de lol. Wat hun bedoeling is om mensen bewust te maken van het feit dat we wel vaak beslag leggen op de gedachten van een ander. We doen het allemaal; gedachten lezen. We denken te weten wat er in de ander omgaat en doen vervolgens niet meer de moeite om dat te checken; onze eenzijdige conclusies worden het uitgangspunt van ons handelen. Zo ontstaan er situaties waarin iemand hard bezig is om het een ander op een onhandige manier naar de zin te maken.

Een zelf verzonnen voorbeeld: een verzorgende loopt vermoeid en stil op het werk rond, de manager ziet dat en zegt tegen haar: 'het is rustig vandaag, is het geen idee dat je een paar overuren opneemt, je hebt er nog zoveel staan'. In gedachten denkt de manager: 'ze is zo moe van alles, laat ik haar maar wat extra rust geven'. De verzorgende denkt: 'ik heb zeker teveel uren staan en zal maar doen wat me opgedragen wordt'. Heel aardig bedoelt van de manager, maar de verzorgende had gehoopt om in de middag, als er toch voldoende medewerkers zijn, in gesprek te kunnen met elkaar over die mevrouw op de afdeling die zo ontzettend ziek is en het liefste zou willen overlijden, terwijl de familie de verzorgenden dwingt om moeder vooral veel te drinken te geven omdat ze anders uitdroogt en kan sterven. De verzorgende heeft hier zoveel moeite mee dat ze er de laatste paar nachten slecht van slaapt, met als gevolg een heel vermoeide uitstraling.

Een goed voorbeeld hoe we zelf bepalen waar iemand mee zit of tobt en van daaruit gaan handelen. Iemand dus (onhandig) helpen en niet respectvol met de ander in gesprek gaan of je het wel goed zien.

Als ik bedenk hoe vaak dit gebeurt om me heen, door anderen maar ook door mezelf, kan ik het er wel mee eens zijn dat dit ook een onderdeel is van ongewenste intimiteiten. Ik was het me echter niet bewust dat dit ook hieronder viel en zal er zeker op gaan letten.

Laten we grenzen en diversiteit respecteren en iedereen eigenaar laten zijn van zijn eigen lichaam én geest!!


woensdag 11 januari 2012

Prediker voor managers

Vandaag ontving ik het boek "Prediker voor managers" geschreven door Jan Hoogland en Maarten Verkerk. Maarten en Jan zijn beiden bijzonder hoogleraar in de christelijke filosofie.



Het boek gaat, zoals je kunt zien, over levenswijsheid voor bestuurders en professionals. Wat mij aantrok in het boek is dat het bedrijfskundige en filosofische reflecties bevat die je uitnodigen op een andere manier naar jezelf en je organisatie te kijken. Het zijn beschouwende, diepzinnige teksten, die inspireren tot het vinden van eigen antwoorden op de belangrijke vragen rond zin, spiritualiteit en levenskunst in de context van management en organisatie.

Onlangs kwam ik op Internet op de website http://www.inspirerendleven.nl/ terecht. Een inspirerende website die zijn naam eer aan doet. Ik las daar enkele blogs en andere teksten en zag dat je de mogelijkheid had om een recensie van een boek te schrijven. Ik kon uit een aantal boeken kiezen en koos voor deze. Aangezien ik graag lees, schrijf en nadenk dacht ik, ik grijp deze kans. Begin februari kan ik mijn recensie opsturen en wordt hij geplaatst.

En aangezien ik binnenkort tien dagen vrij heb, ga ik eerst eens fijn lezen en nadenken!

Wordt vervolgd.....

zondag 8 januari 2012

Beatrix bezoekt de Sjeik Zayed bin Sultan Al Nahayan moskee

Beatrix, Maxima en Alexander  kregen vandaag een rondleiding de Sjeik Zayed bin Sultan Al Nahayan moskee in het emiraat Abu Dhabieen abaya. Ze droeg een lang zwart alles verhullend gewaad, en een blauwe hoofdoek. Ook prinses Máxima was volgens moslimgebruik van top tot teen bedenkt.

Dit streek, uiteraard wil ik bijna zeggen, de PVV in Nederland meteen tegen de haren in. De partij stelt dat de koningin de 'onderdrukking van de vrouw legitimeerd' en dat 'deze trieste wanvertoning' voorkomen had moeten worden.

Wat vind jij?
Ik kan me best een klein beetje vinden in de woorden van de PVV dat zij vinden dat Beatrix en Maxima bevestigen dat de vrouwen onderdrukt moeten worden. Ik vind echter vooral dat als je naar een land gaat waar dit "normaal' is, dan je je dan als bezoeker moet aanpassen aan de gewoontes van het land. Als je je niet wilt aanpassen aan de afspraken/gewoontes binnen een land moet je het land niet gaan bezoeken vind ik.
Of Beatrix die keuze heeft kunnen maken betwijfel ik, het zal haar wel opgelegd zijn.
De PVV gaat kamervragen stellen, wat dat gaat worden zullen we wel mee maken.

Ps. op de website van de Volkskrant zijn wel hele mooie foto's te zien van dit bezoek.

Stilte

Vandaag heb ik zin om iets te schrijven over stilte.

Wikipedia omschrijft stilte als volgt: de ervaring van geen enkel geluid, of de ervaring van zo weinig geluid dat het als volledig natuurlijk en rustgevend wordt beschouwd. Sommige mensen kunnen stilte ook als beklemmend of bedreigend ervaren.

Dat ik er over schrijf komt vast omdat we morgen naar onze maandelijkse stilte-avond gaan in Houten. Een uitstapje naar de stilte. Wat kan ik daar van genieten, even helemaal stil en niets moeten. Dat zou een mens veel vaker moeten doen.
Tegenwoordig is er veel hectiek om mensen heen. Een drukke baan, ouders, kinderen, kleinkinderen, broers en zussen en vrienden. Veel sociale contacten die je toch ook graag wilt onderhouden.

En daar tussendoor zoek ik regelmatig de stilte op, thuis op mijn 'eigen' kamer of ergens waar je stil mag zijn. En dan is een stilte-avond natuurlijk de beste plek bij uitstek.


Morgenavond dus weer de meditatieve viering in Houten. Dit wordt georganiseerd in de Katholieke kerk aldaar. Een oecumenische werkgroep organiseert deze meditatie vieringen. Ik vind de uitstraling van een katholieke erg mooi, ook een reden dat ik daar heen ga. Vroeger ging ik met regelmaat naar de protestante kerk, die kerken stralen helemaal niets uit vind ik. 

Het thema van deze viering is: de woestijn.
Men schreef erover: er zijn van die periodes in het leven die meer opgave dan gave zijn. Ook spiritueel kan je dat doormaken, alsof je geestelijk droog staat. Waar zijn die gelijkgestemde mensen die je enthousiasmeren en inspireren, waar is het werk waar je plezier aan beleeft? Soms zit je duidelijk niet in je comfort-zone, eerder in de woestijn dan in de oase. Het is tijd om op te staan en op weg te gaan, maar waarheen dan en wie kan je helpen?

Dit thema spreekt me aan en het is mooi om bij dit thema stil te staan en de rust en je gedachten vrij te laten gaan.

Vroeger had ik niets met stiltes, kon ik daar niet mee omgaan. De laatste jaren heb ik me in veel zaken verdiept waar ik voorheen niets mee had en dat heeft me goed gedaan. Dit is versneld toen ik de Intuïtieve coach opleiding heb gevolgd, hier werden zowel de Oosterse en de Westerse methoden ons bijgebracht. Daar heb ik zeker een persoonlijke groei mee door gemaakt.

Daar schrijf ik later nog eens over.......

Prettig weekend!



maandag 2 januari 2012

Aardig zijn

Vandaag las ik op de nieuwjaarsreceptie op mijn werk het vers voor:

Licht, leben en liefde
Zunder is de wereld maar 'n rotsblok
Vaak, valt 't niet mee
Toch blief ik probeern wa'k ooit leert heb

Aordig doen tegen mensen die niet aordig doen
Want die benn aordigheid 'hardste neudig
Harder als wij

't Warkt, 't komp bij joe terugge
Oogsten ku'j pas doen a'j eerst wat zeijen
En vergeet ok niet, al die onaordige mensen
Ze benn zo worden zunder 't te wullen

Nuum mij mar 'n dromer
Nuum mij mar naïef
Mar as de hiele wereld metdot
Wordt iederiene lief


zondag 1 januari 2012

2011 - 2012




1 januari 2012

De feestdagen zijn weer voorbij. Het is altijd heerlijk om met familie, vrienden of kennissen bij elkaar te zijn, lekker eten en bij te praten. Soms een beetje terugkijkend naar het jaar wat voorbij is en soms ook een beetje vooruit kijken.

Dat deed ik ook op mijn laatste werkdag in 2011 in ons wooncentrum voor ouderen, 30 december. Ik zat s' middags bij een clubje bewoners en vroeg hen naar de, voor hen meest belangrijke gebeurtenissen. Er kwamen allerlei verhalen naar boven; verdrietige, omdat een bewoonster vertelde dat haar dochter dit jaar overleden was. Samen stonden we daar bij stil en leefden met haar mee. Er kwamen ook vrolijke verhalen naar boven. Zo vertelde een bewoner dat hij op oudejaarsavond 2010 een medebewoonster ten huwelijk gevraagd had voor de grap, hij ging voor haar op zijn knieën, maar kon later niet meer omhoog komen. We konden daar met z'n allen heerlijk om lachen. Fijn dat de mevrouw die eerst verdrietig was ook weer even kon lachen. Soms ontstaat een groepsgesprek zomaar ineens en verloopt dat ook spontaan. Heerlijk om te mogen doen.

Met kerst zijn we altijd veel onder de mensen, Op het werk tijdens de vele kerstdiners en kerstbijeenkomsten en thuis met familie en natuurlijk ook op 3e kerstdag als ik jarig ben (51 alweer).
Dat maakt dat wij met oud en nieuw nooit zoveel zin meer hebben. Dit jaar gingen we op oudejaarsdag naar mijn schoonmoeder en zwager in Den Helder en de avond hebben we heerlijk met zijn 2en thuis doorgebracht. Saai vinden velen, wij vinden het heerlijk!! Vandaag wat telefoontjes en verder wat gelanterfanterd. Kunnen we mooi het nieuwe jaar rustig in ons eigen tempo beginnen.

En nu 2012.......wat gaat er gebeuren, wat staat ons te wachten? Als je de voorspellingen mag geloven staat ons eind deze maand een strenge winter te wachten, worden de huurprijzen bevroren, stopt het programma Pauw&Witteman, blijft Rutte overeind, is Beatrix moe en boekt Gorden en zijn 'Los Angeles' internationaal succes. Dit is te lezen in de Paravisie. Maar is dit ook daadwerkelijk zo, tja, dat zullen we moeten afwachten.



Waar je veel over leest, in kranten en op internet is dat de Maya kalender afloopt op 21 december 2012. Daar gaan verschillende verhalen over de ronde.
De wereld zou vergaan wordt gefluisterd, dit zou eerst in 2000 zijn, maar gaat dit jaar gebeuren vreest men. Men weet niet of dit gebeurt door zonnevuur of het omvallen van de aarde. Hier geloof ik helemaal niet in.
Ik geloof liever de andere verhalen van het stoppen van de Maya kalender. Dat het leven gewoon doorgaat, maar dat we in een andere dimensie terecht komen waarin we te maken krijgen met energetische veranderingen waarin ons bewustzijn wordt verhoogd. We hoeven niets te vrezen, we moeten er juist blij mee zijn. Het is het einde van een cyclus waarna gewoon weer een nieuwe cyclus begint. Ik ga daar vast nog eens iets over schrijven omdat het me wel boeit.

We laten het maar over ons heen komen. We maken er met elkaar een mooi jaar, een jaar waarin we oog hebben voor elkaar, elkaar respecteren en aan het eind van het jaar tevreden terug kunnen blikken.

En een nieuwjaarsduik?? Dat is aan mij niet besteed.

Een goed 2012 gewenst met veel mooie momenten.