Wanneer doe je het nu goed? Ik ben sinds +/- 26 jaar leidinggevende, van meewerkend tot heden, Integraal leidinggevende. Leidinggeven zit je in het bloed vind ik.........je moet het in je hebben om het te leren. Leiding geven kun je niet alleen vanuit een boekje leren. Natuurlijk zijn er allemaal opleidingen en trainingen voor en kun je wat trucjes leren, maar dat is het niet alleen.
Ik werd, zonder er op zoek naar te zijn leidinggevende, ik was nog niet zolang met mijn opleiding klaar toen men vroeg: 'voel je er iets voor om teamleider te worden?' In de 1e instantie zei ik nee, want ik vond mezelf niet geschikt als leidinggevende. Ik vond het hiërarchie gehalte vroeger zo vreselijk! Echt, je moest zowat buigen voor het hoofd van de afdeling en daar hield ik niet van. Toch deed ik het en werd ik meewerkend teamleider, waarom?? Geen idee, ik kon waarschijnlijk niet zo goed nee zeggen.
En dan volgen de opleidingen en trainingen, allemaal heel interessant en leerzaam, maar toch denk ik de laatste tijd: 'wat is nu de goede stijl in deze tijd?' Ik heb heel veel stijlen voorbij zien komen en gaan, teveel om allemaal op te noemen. Ik heb er ook heel veel over gesproken met veel mensen. Moet je nu als leidinggevende 'boven' iedereen staan, houd je dan de medewerkers nog gemotiveerd? Moet je als gelijke van iedereen functioneren, maar hoe neem je dan besluiten of spreek je mensen aan als er financieringsproblemen zijn? Kortom, na al die jaren van leidinggeven heb ik mijn eigen stijl ontwikkeld en ik kom er best mee weg denk ik.
Het enigste waar ik wel eens last van heb is: 'loslaten', je kunt als leidinggevende niet alles weten en je hoeft ook niet alles te weten, je delegeert het een en ander aan anderen en dat kan ook heel goed. Maar toch wil ik betrokken blijven bij wat er gebeurt en wil ik wel de grote lijnen weten, MOET ik wel de grote lijnen weten, want als er dingen niet goed lopen wordt ik aangesproken als eindverantwoordelijke. Ik ben niet bang dat ik op mijn kop krijg van het een of ander, maar ik wil me wel goed kunnen verantwoorden naar mijn leidinggevende, de bestuurder in dit geval.
Dus mijn leerdoel is: 'loslaten en toch betrokken blijven'. Ooit ga ik dat wel leren, want ik kan voorlopig toch niet met pensioen, dus ik kan nog jaren oefenen:-)
In november ben ik met een aantal mensen (hfd PO&O, personeelsadviseur, Maaike en Sabine) naar een dag geweest georganiseerd door het Nederlands Centrum voor Sociale Innovatie (Destination Innovation) waar het de hele dag ging over het inzetten van de passie en talenten van de medewerkers, want betrokken medewerkers werken met meer plezier en zorgen voor een betere kwaliteit. Én de medewerkers maken het verschil en niet de managers!!
Van die dag werd ik erg geïnspireerd......wat zou het geweldig zijn als iedereen zich bewust is van zijn eigen kwaliteiten, die volledig inzet en daardoor super bevlogen was tijdens zijn werk. Als iedereen de problemen die je overal tegenkomt met zelfvetrouwen de baas kan en iedereen goed samenwerkt en elkaar feedback geeft.....dan heb je nog maar een paar leidinggevenden nodig die alleen maar voorwaardenscheppend hoeven te zijn! Het is nog steeds onderwerp van gesprek om in onze vestiging hiermee als pilot aan de gang te gaan.
Nu maar eens even door mijn hoofd laten gaan en dan kom ik hier zeker op terug!!
Even nadenken wat de beste manier van ontdekken is wat betreft de talenten van de medewerkers.
Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten