Een gesprek om wat zaken te toetsen

Vandaag had ik een gesprek met een mevrouw die onlangs bij ons in het wooncentrum is geweest i.v.m. een oriënterende rondleiding door onze maatschappelijk werkende. Deze vrouw is op zoek naar een plaats voor haar moeder. Ik was benieuwd waar zij op zoek naar is en wat voor haar belangrijke zaken zijn om de juiste plek te vinden voor haar moeder. Daarom ging ik met haar in gesprek. Ik vind het belangrijk om af en toe iemand te spreken en te vragen wat zij voor indruk hebben gekregen van hun bezoek en naar hun uitgangspunten om te kiezen voor een wooncentrum/verpleeghuis.

Op mijn vraag hoe ze in contact gekomen is met ons wooncentrum vertelde ze eerst op Internet gesurft te hebben bij een aantal huizen in de buurt. Vervolgens is ze in een vijftal huizen wezen kijken en praten. Bij ons was het erg moeizaam om een afspraak te maken met de maatschappelijk werkende, bij de receptie wisten ze niet wanneer ze aanwezig was en uiteindelijk kreeg ze haar mailadres en heeft ze haar gemaild. Vervolgens heeft de maatschappelijk werkende haar gebeld en was de afspraak gemaakt.

Zij was bij ons geweest met haar zus. Ze hadden veel vragen over verschillende zaken en hadden wel door dat dit niet de gewoonte is tijdens oriënterende bezoeken. Alle vragen konden niet beantwoord worden en daarom werd zij verwezen naar iemand anders. Maar ja, naar wie? Uiteindelijk kwam ik haar ergens anders tegen, raakten we in gesprek en hebben we afgesproken dat ik haar vragen zou beantwoorden.

Ik vroeg aan haar: 'wat is nu in jullie ogen belangrijk om te zien of te voelen in een wooncentrum voor je moeder?' Wat zij belangrijk vinden is de zorg én aandacht/betrokkenheid van medewerkers. Ook vinden zij het activiteitenaanbod belangrijk.
Iemand die steeds meer de grip op haar leven kwijt raakt (pg en ZZP 4) heeft een betrokken persoon naast zich nodig, iemand die op een professionele wijze aandacht en liefde geeft. Ook heeft haar moeder structuur nodig op een niet dwingende wijze, iemand die dit kan op een neutrale manier zonder het gevoel te geven dat je moeder dom is.
Wat zij belangrijk vinden aan het activiteitenaanbod is niet zozeer de hobby's van vroeger; volksdansen, klaverjassen, bridge e.d. Zij zou graag zien dat er een goede dagbesteding is, dat haar moeder een taak krijgt/vindt in de huiskamer en zich niet helemaal uitgerangeerd voelt. Dat zij betrokken wordt bij het huishouden, koken, afwassen, planten water geven e.d.

Dit en nog veel meer dingen gaf ze aan. Ik vond het een belangrijk gesprek en neem de dingen mee die haar opgevallen zijn, zowel de positieve als de negatieve dingen. Ik zie dat graag als verbeterpunten.

Soms denk ik er wel eens over een mysterie gast te regelen die achteraf een rapport opmaakt van alles wat hem of haar is opgevallen. Betere verbeterpunten kun je je niet wensen! Of het er ooit van komt?

In ieder geval een zinnig gesprek. Ik heb haar vragen beantwoord en nu ben ik benieuwd waar ze haar moeder laat inschrijven op de wachtlijst.