Column: een ramp - Gerda Kamp

Een ramp?

Mijn achternaam Kamp rijmt op lamp, wortelstamp, maar ook op ramp.

Al sinds jaar en dag hoor ik mensen zeggen: ”Kamp is een ramp”. Vaak lach ik erom, temeer het feit dat ik soms ook echt een beetje gek ben. Ik neem graag mensen in de mailing en heb erg droge humor. Dat sommige mensen dat niet begrijpen wil er bij mij best wel in en dat ze je dan een ingewikkeld mens vinden kan ik ook nog wel waarderen.

Wanneer ben je als mens een ramp? En “wie is er nog ‘normaal’ tegenwoordig?”  Wat in de samenleving wel of niet mag ligt vast in wetten. Wat niet vast ligt in wetten levert nog wel eens vraagtekens op. Al vroeg in de opvoeding leerde ik wat mocht en niet mocht. Hoe vaak zal ik gehoord hebben:  “dit mag je niet zeggen tegen een vreemde, je moet oudere mensen met U aanspreken”. Normen en waarden noemen we dit, weet ik nu.

Zijn normen en waarden gangbaar? Ik vind van niet. Het is maar net in welk gezin, land of buurt je geboren bent. Dus, wanneer is een mens perfect? Tegenwoordig is het ook ‘normaal’ om bij iemand een etiket op te plakken, soms voor je er zelf erg in hebt. Ga ik te vaak met vage klachten naar de dokter, dan ben ik een hypochonder. Ben ik eens een dag super vrolijk, dan heb ik ADHD. Ben ik een periode dromerig dan ben ik autistisch. Ben ik normaal? Nee natuurlijk niet! ‘Normaal’ betekent letterlijk: volgens de norm. Welke norm?

Ieder mens is uniek! Geen mens gedraagt zich hetzelfde en gelukkig maar. Wat zou het saai zijn als iedereen alles op dezelfde manier zou doen of zeggen. Een mens is uniek, niet beter of slechter, maar zo mooi anders.

Nee hoor, Kamp is gewoon af en toe een beetje mal en gek. Maar tegelijkertijd staat Kamp ook voor humor, eenvoud, respect en positief denken. Ze heeft een open blik naar mensen en problemen. Én door goed te relativeren wordt ze ‘niet echt gek’. Dus is Kamp een ramp?

Gerda Kamp

Maart 2012