We hebben drie kernwaarden geformuleerd. Die houden ons scherp en alert. Ze zijn een belofte: zo gaan we met elkaar om. Intern en ook extern, dus alle medewerkers onderling, met onze bewoners en gasten en verdere relaties.
De kernwaarden zijn: 'Hoffelijk, Samen en Beter!
De afgelopen weken en ook de komende periode worden er voor medewerkers theatervoorstellingen gehouden om iedereen nogmaals aan de kernwaarden te herinneren. Er was uiteraard al over gesproken en het gaat ook als een rode draad door het komende jaren heen, maar deze wijze van kennismaking is volop geslaagd.
Iedereen werd heel hoffelijk ontvangen en konden, met koffie en wat lekkers plaatsnemen in het 'theater'. Als snel was iedereen aanwezig en kon het feest beginnen. Er waren drie acteurs die onze avond tot een groot succes hebben gemaakt. Verschillende onderwerpen, die wij mochten aangeven, werden gespeeld, gekoppeld aan de kernwaarden en hoe!! De drie acteurs heten: Kim Coppes, Catalijn Willemsen en Miquel Stigter. Zij werken met nog meer acteurs samen in een zzp theatergroep, zie Ander licht
Twee korte sketches om kennis te maken. Miquel ging, of beter gezegt, wilde duiken. Een oude en dementerende man. En Catalijn vertelde een verhaaltje over haar oma die nu een engel is.
Kim Coppes speelde mee en tussen de sketches betrok ze de zaal erbij en liet ons allemaal vertellen hoe een situatie beter!, samen en hoffelijker opgepakt kon worden. Daarna liet de acteurs het verschil zien.
Een toneelact over het schoonmaken van een appartement van een dementerende man........hij werd genegeerd, niet geholpen met aankleden en aan zijn wens kon niet voldaan worden. Tot wij hielpen door te zeggen wat ze beter! kon doen en dan ook hoffelijker. Dat hielp, maar de Catalijn bleef verlegen met de situatie.
Ontroerend en oh zo moeilijk in het echte leven.......
Een demente dame was jarig en wilde haar feestjurk aan. Haar dochter wilde haar moeder in haar mantelpakje zien. Ze werd verschrikkelijk boos omdat de 'broeder' niets snapte en ook omdat de communicatie steeds zo slecht was. De dochter toonde veel emoties en het bleek dat ze het dementieproces van haar moeder niet kon accepteren en haar verdriet omzette in boosheid.
Een bewoner met haar gast maakten er een gezellige avond van, dronken wat....en nog wat.....en moesten van de 'zuster' naar haar kamer. Hoe ze er heen gingen laat zich raden!
Het publiek had grote lol, omdat de sketches ietwat overtrokken neergezet werden, maar was tevens af en toe ontroerd.
Herken je jezelf en wil je niet in beeld?? Mail of bel me en ik haal je subiet van deze blog af.....
Aan een leuke avond kwam een einde. Ik ben ervan overtuigd dat als een van ons ooit in een situatie komt die op een van deze voorbeelden lijkt, direct terug denkt aan onze kernwaarden én dan is het doel van de avond behaald!!